Tekst: Laura Spoelstra
28 mei 2025
Toen Miriam (49) uit het Gelderse Dieren eind 2023 te horen kreeg dat ze longkanker had, stond haar wereld volledig op z’n kop. Als leerkracht leidde ze samen met haar man Kuno een gezond en actief leven. Maar binnen twee weken werd duidelijk dat het om een uitgezaaide vorm ging en dat genezing niet meer mogelijk was. “We gaan allemaal dood, maar nu is dat ineens veel dichterbij”, zegt Miriam.

Na haar diagnose startte Miriam met doelgerichte therapie, die ze relatief goed verdroeg. “Daar merkte ik, alles bij elkaar, weinig van”, vertelt ze. Maar begin dit jaar volgde chemotherapie en dat veranderde alles. “Die sloopte me volledig. Wandelen naar het einde van de straat was ineens geen optie meer.” In overleg met haar arts besloot Miriam voortijdig met deze behandeling te stoppen.
Lege batterij
De vermoeidheid die Miriam sinds haar ziekte ervaart, gaat veel verder dan gewoon ‘moe zijn’. “Het voelt alsof je een kapotte batterij hebt. Je wordt wakker en ineens kan-ie leeg zijn. Eigenlijk kost alles gewoon meer energie. Waar reizen met de trein voorheen ontspannend was, is het nu een opgave.” Ook prikkels verdraagt ze minder goed. “Soms lukt het beter, maar laatst was ik in een restaurant met slechte akoestiek en daar wilde ik na vijf minuten alweer weg.”
Dat betekent dat Miriam haar leven veel meer moet plannen en doseren. Wandelingen maken en mountainbiken doet ze nog steeds graag, maar daarna volgt wel een periode van rust. “Ik rust nu – als het kan – drie keer per dag twintig minuten. Dat is een houvast geworden.”
Vaste rustmomenten
Het inzicht om vaste rustmomenten in te plannen kreeg ze dankzij de Untire Now app. “Ik dacht op een gegeven moment: wat kan ik zelf nog doen? Ik had houvast nodig, want ik was moe en – mede daardoor – emotioneel. Toen kwam ik – als ik het me goed herinner via een gewone zoekactie op internet – de Untire Now app tegen en ik besloot ermee aan de slag te gaan.”
Miriam gebruikt de app nog steeds. “De app geeft me praktische adviezen, zoals die vaste rustmomenten. Een echte eyeopener voor mij was vooral dat je ook rust moet nemen als je je niet moe voelt. Vanaf dat moment merkte ik echt een verschil.” Ook de thema’s over angst en depressie in de app boden steun. “Het gaf me het gevoel dat ik weer een beetje regie terug kon pakken en kon accepteren dat mijn lichaam niet meer precies zo werkt als vroeger.”
Geen bucketlist
Hoewel Miriam haar energie nu beter weet te managen, blijft het accepteren van haar ziekte en de gevolgen ervan niet eenvoudig. Het zorgeloze leven dat er ooit was, is er niet meer. “Mijn ‘ziek zijn’ zit in alles. Anders was ik nu in mijn eentje in Schotland aan het backpacken of maakte ik plannen om een studie op te pakken. Dat kan niet meer en ik word – door mijn ziekte – nu meer geleefd. In alles zit dus ook een soort verlies.” Tegelijkertijd blijf ik zoeken naar mogelijkheden, naar doen wat wel kan en daar haal ik geluk uit.
Ook koestert ze dat ze altijd heeft gedaan wat belangrijk voor haar was. “Gelukkig heb ik nooit een bucketlist gehad, want als ik echt graag iets wilde doen dan deed ik het al. Dat is een geluk.” Haar boodschap aan lotgenoten is dan ook helder: “Neem je vermoeidheid serieus en gun jezelf rust, ook als je denkt dat het niet nodig is. Daarmee bedoel ik: pak die vermoeidheid aan waar het kan. Met een app of met hulp van de verpleegkundig specialist. En blijf dingen doen waar je gelukkig van wordt. Want vanaf nu werken de dingen gewoon anders.”
Nieuwsgierig naar de app?
Wil jij ook de Untire Now app gebruiken? Download de app direct via de Appstore van kanker.nl of kijk op Toegang tot Untire.